ಒಲವೇ,
ನಿನ್ನ ಗಾನ ಮಾಧುರ್ಯದ
ಆಲಿಕೆಯೇ ಸ್ವರ್ಗ ಸುಖವೆನಗೆ
ಅಂದೊಮ್ಮೆ ಸ್ವರದಲ್ಲಿ ಕಂಪನ
ತಂದಿತು ನನ್ನೆದೆಯಲ್ಲೂ ಕೋಲಾಹಲ
ಏಕೀ ನಿರ್ಲಿಪ್ತ ಭಾವ
ಭ್ರಮೆಯೇಕೆ ಗದರಿಕೆ ಮನಕೆ
ಆಗಾಗ ಮೇಘ ಮಲ್ಹಾರದ
ಸಾಂತ್ವನವೂ ದೊರಕಿ ತೃಪ್ತಿ
ಆದರೂ ಒತ್ತಾಯದ ಹಾಡೋ
ಕಾಡಿತು ಅನುಮಾನ
ತಪ್ಪೋ ಒಪ್ಪೋ ನನಗರಿವಿಲ್ಲ
ಒಪ್ಪಿಸಿದೆ ಮನದ ಮಾತ
ಪರಿಣಾಮವದರ ಕಳಕೊಂಡೆ
ಮನಶ್ಶಾಂತಿ
ಮನಶ್ಶಾಂತಿ
ನಡೆದೆ ನೀ ಬಲುದೂರ
ಮತ್ತೇನು ಉಳಿದಿದೆ ಬರೇ
ಉಸಿರಾಡುವ ಶವ ನಾನೀಗ!
No comments:
Post a Comment