ಕ..ಕಾ..ಕಿ..ಗುಣಿತದ ಪದ್ಯ!

ಹಿಂದೆ ಸುಧಾ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಓದಿದ ಕಾಗುಣಿತದ ಪದ್ಯ ನನ್ನ ಗಮನ ಸೆಳೆದಿತ್ತು. ಡ್ರಾಫ್ಟನಲ್ಲಿ ಉಳಿಸಿಟ್ಟಿದ್ದೆ, ಮರೆತೂ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಇಂದು ಏನೋ ಹುಡುಕಲು ಹೋಗಿ ಈ ಪದ್ಯ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣಿಸಿತು. ಪಬ್ಲಿಶ್ ಮಾಡಿಬಿಡೋಣ ಎಂದು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.  ಸಹ ಬ್ಲಾಗಿಗರು ಓದಿ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಸಿಹಿ ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪು ಮಾಡಿ ಮನಕೆ ಮುದ ನೀಡಲಿ ಎಂದು!

ಕಪ್ಪಿನ ಬಣ್ಣದ ಹಕ್ಕಿಯು ಅಹ!ಹಾ!

ಕಾ ಕಾ ಎನ್ನುತ ಹಾರುತಿದೆ.

ಕಿಟ್ಟನ ಮನೆಯ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿಹ

ಕೀಟಗಳನದು ತಿನ್ನುತಿದೆ.

ಕುಲವೇ ಕಲಿತಹ ಹಿರಿಗುಣವೊಂದಿದೆ

ಕೂಟವ ಕಟ್ಟುವ ಓ ಬುದ್ಧಿ.

ಕೆಲಸದಿ ಶ್ರದ್ಧಾ ಭಕ್ತಿಯು ತುಂಬಿದೆ

ಕೇಳಿರಿ ನಿಮಗಿದು ಸದ್ಬುದ್ಧಿ.

ಕೈಗದು ಬಾರದು ದಾಸ್ಯವನೊಪ್ಪದು

ಕೊಟ್ಟೇ ತಿಂಬುದ ಯೋಚಿಸಿರಿ.

ಕೋಗಿಲೆಯಂಥಾ ಮೈ ಬಣ್ಣದ ಅದು

ಕೌ ಎನ್ನಲು ಕಲ್ಲೆಸಯದಿರಿ.

ಕಂಠವು ಕರ್ಕಶವಾದರೂ ಕಾಗೆಯು

ಕಃಫಿಕವಲ್ಲೈ ಹಳೆಯದಿರಿ.