ಹೀಗೊಂದು ಸಂಭಾಷಣೆ!
ಒಲವೇ,
ಹೀಗೇಕೆ ನೀ ಎನ್ನ ಆವರಿಸಿರುವೆ
ನಾ ನನ್ನಿರುವಿಕೆಯನ್ನೇ ಮರೆಯುವಷ್ಟು||
ಹೀಗೇಕೆ ನೀ ಎನ್ನ ಸತಾಯಿಸುತಿರುವೆ
ನನ್ನ ಕರೆಗೆ ಓಗೊಡದೆ ಮೌನವಾಗಿದ್ದು||
ಹೀಗೇಕೆ ನೀ ಎನ್ನ ಮೋಡಿಮಾಡಿರುವೆ
ನಾ ನಿನ್ನ ನೆನಪಲ್ಲೇ ಮುಳುಗುವಷ್ಟು||
ಒಲವಂದಿತು,
“ಹೀಗೇಕೆ ಎಂದು ಕೇಳಲೇಕೆ
ಉತ್ತರವಿಲ್ಲದ ವ್ಯರ್ಥ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳೆಷ್ಟು!
ಯಾರಿಗೂ ಎಟುಕದ ಉತ್ತರಕ್ಕಿಷ್ಟು
ಮಾಡದಿರು ವ್ಯರ್ಥ ಶ್ರಮವಿಷ್ಟು!”
No comments:
Post a Comment