ಹನಿ ಹನಿ ಮುತ್ತುಗಳು ಚೆಲ್ಲಾಡಿವೆ ತೋಟದ ತುಂಬಾ...
ಆರಿಸಿ, ಮಾಲೆಯ ಕಟ್ಟಲು ಅನುವಾದರೆ.....
ಇಗೋ, ಕುಸುಮಗಳ ಅಪ್ಪಣೆ....
ತಡೆ, ಅಗೋ ನಮ್ಮೊಡೆಯನು ಹೊನ್ನ ತೇರನೇರಿ ಬರುತಿಹನು..
ಈ ಮುತ್ತು, ರತ್ನಗಳು ಅವಗೇ ಅರ್ಪಣೆ..
ತಡಮಾಡಬೇಡ..
ನಿನ್ನ ಮನೆಯಂಗಳದಲಿ ಹರಡಿಹ ಮುತ್ತುರತ್ನಗಳ..
ನಿನ್ನ ಮನದಂಗಳದಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಸೆರೆಯಾಗಿಸು.....
ಅಷ್ಟೇ ಪ್ರಾಪ್ತಿ ನಿನಗೆ!!!
2 comments:
ಒಳ್ಳೆಯ ಸಚಿತ್ರ ಕವನ ಇದು. ರಮ್ಯ ಪರಿಸರದ ನಡುವೆ ಜೀವವನ ಸುಖ ಅನುಭವಿಸುವ ನೀವೆ ಧನ್ಯರು. ನಮ್ಮದೇನಿದೆ ಕಾಂಕ್ರಿಟ್ ಕಾಡು.
ನಿಜ ಬದರಿನಾಥ್, ಇಂತಹ ಸುಂದರ ಪರಿಸರ ಮತ್ತು ಪರಿಸರ ಪ್ರೇಮಿ ಹೆತ್ತಮ್ಮಳನ್ನು ಕೊಟ್ಟ ಆ ಭಗವಂತನಿಗೆ ಎಷ್ಟು ಕೃತಜ್ಞತೆ ಸಲ್ಲಿಸಿದರೂ ಕಡಿಮೆ! ಮೆಚ್ಚಿದಕ್ಕೆ ಧನ್ಯವಾದ!
Post a Comment