ಮೊದಲ ಮಣ್ಣಿನ ಘಮಲು- ನಿನ್ನಿರುವಿನ ಸುಳಿವು!

ಒಲವೇ,

ಅಂದೊಮ್ಮೆ ಹುಡುಕುತ್ತ ನಿನ್ನ

ಅಲೆಯುತ್ತಿದೆ

ಹಾದಿ ಬೀದಿ, ತಿರುವು ಕವಲು

ಅರಸುತ್ತಿದ್ದೆ

ಬೆಟ್ಟ-ಗುಡ್ಡ,  ಗುಡಿ-ಗೋಪುರ

ಲೆಕ್ಕ ಮರೆತು ಹೋಗಿದೆ!

ತಿರುವಿ ಹಾಕಿದ ಹೊತ್ತಗೆಗಳ ಪುಟಗಳು,

ಆಲಿಸಿದ ಮಸ್ತಕಗಳ ಮಾತುಗಳು;

ಸೋತು ಕೈ ಚೆಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ

ನನ್ನ ನಾಸಿಕದೊಳಗೆ ನುಸುಳಿದ

ಆಗ ತಾನೆ ಸುರಿದ ಮಳೆಗೆ

ಆರ್ದ್ರವಾದ ಮಣ್ಣಿನ ಘಮಲು

ಅದೇ ನಿನ್ನಿರುವಿನ ಸುಳಿವು!