ಕನಸು!

ಸಾಗರದ ದಂಡೆಯಲ್ಲಿ...
ಏನೋ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುತ್ತಾ..
ಆಗಾಗ ತೆರೆಗಳ ಎಣಿಸುತ್ತಾ...
ನಿಧಾನವಾಗಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೆ
ಕೂದಲು ಅಂಕೆಗೆ ಸಿಗದೆ ಹಾರಾಡುತ್ತ, ಡೊಂಕಾಡುತ್ತ 
ಹಾದಿಯ ಮಸುಕು ಮಾಡಿದ್ದವು
ಕಡಲರಾಜ ಗಳಿಗೆಗೊಮ್ಮೆ ತನ್ನಿಯಳನ್ನು 
ಮುತ್ತಿಕ್ಕುವುದನ್ನು  ನೋಡಿ ಪುಳಕಿತಳಾಗುತ್ತ...
ತಣ್ಣನೆಯ ಮರಳಿನ ಸ್ಪರ್ಶವ ಆಸ್ವಾದಿಸುತ್ತಾ...
ಇಹದ  ಅರಿವೇ ಇಲ್ಲದೆ ರಾಗವ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿಸುತ್ತಾ...
ನಾಟ್ಯದ ನಡಿಗೆಯಲ್ಲಿ
ಎಲ್ಲಿಗೆ  ಗಮನವೋ... 
ಏನನ್ನೂ... ಅರಿಯದೆ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದೆ.
ಅಲೆಗಳು ಪಾದವನ್ನು ಸೋಂಕುವಷ್ಟು ಹತ್ತಿರ ಬಂದರೂ 
ಸ್ಪರ್ಶಿಸದೆ ಹಿಂದಕೆ ಸರಿಯುತಿದ್ದವು  
ಸನಿಹ ಸಾರಿದಷ್ಟು... ಮತ್ತಷ್ಟು ದೂರ....
ಅರೇ, ಮುನಿಸಿಗೆ ಕಾರಣವೇನಿರಬಹುದು?   
ಏನೋ ಪಿಸುಗುಟ್ಟಿದ ಮರುತ
ಸಾಗರದ ಶಂಖ ನಾದದಲ್ಲಿ ಅವನ ಮಾತು ಲೀನವಾಯಿತು...
ಮತ್ತೆಲ್ಲೋ ಪಯಣಿಸುತ್ತಿರುವ ಅವನ ಹಿಡಿಯಲೆಂದು ವೇಗ ಹೆಚ್ಚಿಸಿದೆ...
ಕೇಳಿಸಿತು ಆಗಲೇ ಮುರಳಿಯ ನಾದ.. 
ತಿರುಗಿ ನೋಡಿದೆ...
ದೂರದಲ್ಲಿ ಅಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಕಾಣುತಿದೆ ನಿನ್ನ ಆಕೃತಿ! 
ಕೈ ಬೀಸಿ ಕರೆಯುತ್ತ ಧಾವಿಸುತ್ತಿರುವೆ ಇತ್ತ
ಬರುತ್ತಾ ಬರುತ್ತಾ..
ಚಾಚಿದ ಕೈಗಳ ಮೃದುವಾದ ಸ್ಪರ್ಶ,
ಅರೆ ಘಳಿಗೆ ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿದೆನಷ್ಟೇ...
ರಭಸದಿಂದ ಒಂದರ ಹಿಂದೆ ಮತ್ತೊಂದು ತೆರೆಗಳು...
ಮುನ್ನುಗಿದವು ನಮ್ಮತ್ತ..
ನೋಡ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆಯೇ  ನಮ್ಮಿಬ್ಬರನ್ನು ಕಡಲು ತನ್ನ ತೆಕ್ಕೆಗೆ ಸೆಳೆಯಿತು
.......
.............................................!